Ανακοίνωση εξέδωσαν οι συνήγοροι των οκτώ φοιτητών του Πολυτεχνείου Κρήτης που διώκονται για τον «εγκλεισμό» του κοσμήτορα, μετά από παρέμβαση της υπουργού Παιδείας.
Όπως τονίζεται στο κείμενο, η Νίκη Κεραμέως επενέβη «δημιουργικά» και εκστόμισε αναλήθειες πολύ πέρα από τα όρια της συκοφαντικής δυσφήμισης, προκειμένου να δικαιολογήσει τον πρωτοφανή ζήλο με τον οποίο επεδίωξε την άσκηση ποινικών διώξεων σε βάρος των 8 φοιτητών και φοιτητριών του Πολυτεχνείου Κρήτης.
«Ας σταματήσει η Υπουργός να υπερασπίζεται μια ανύπαρκτη υπόθεση «ανομίας», για την οποία, όπως πολλάκις ανέφερε, «δεν γνωρίζει» και «δεν είναι δουλειά της να γνωρίζει», πριν εκτεθεί ανεπανόρθωτα», αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Αναλυτικά τα σημεία που αναφέρονται στο κείμενο και οι απαντήσεις των συνηγόρων των οκτώ φοιτητών:
«1. «Μου ήρθε το επίσημο όργανο του πανεπιστημίου και μου είπε… Μου καταγγέλλεται ένα σοβαρότατο περιστατικό…»:
Η Υπουργός υποστήριξε ότι της μεταβιβάστηκε καταγγελία από την Κοσμητεία της σχολής και ως εκ τούτου αναγκάστηκε να δράσει. Ωστόσο, στη μηνυτήρια αναφορά που έχει καταθέσει στον κ. Εισαγγελέα Πρωτοδικών Χανίων κανένα τέτοιο διαβιβασθέν έγγραφο δεν επικαλείται, παρά μόνο δημοσιεύματα ηλεκτρονικού τύπου από αναζήτηση στο διαδίκτυο. Συνεπώς, κανένα θεσμικό όργανο του Πανεπιστημίου δεν προσέτρεξε στη συνδρομή της, καθώς καμία αξιόποινη πράξη δεν έλαβε χώρα. Πολλώ μάλλον όταν η Υπουργός ξεχνά τις σφοδρές αντιδράσεις της ακαδημαϊκής κοινότητας του Πολυτεχνείου Κρήτης στην εκκίνηση ποινικής διερεύνησης, δεκάδων μελών ΔΕΠ, σύσσωμων των συλλόγων ΕΔΙΠ, ΕΤΕΠ και διοικητικών, αντιδράσεις της Πρυτανείας στο αίτημα για εισαγγελική παρέμβαση.
Σε κάθε περίπτωση ο εκάστοτε υποβάλλων αναφορά σε αρχές, φέρει την ευθύνη της γνώσης των καταγγελλομένων. Ουσιαστικά η Υπουργός θα όφειλε να εξηγήσει πως αναλαμβάνει την ευθύνη να προβεί σε μηνυτήρια αναφορά με την θεσμική της ιδιότητα, ενώ όπως δήλωσε ούτε γνωρίζει τι έγινε, ούτε είναι αυτή η δουλειά της.
2. «Γιατί άραγε το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο δίνει τη δυνατότητα σε έναν Υπουργό να καταθέτει αναφορά; Να καταθέτει περιστατικά που φτάνουν σε γνώση του. Γιατί το δίνει αυτό ο νόμος;».
Η Υπουργός υποστήριξε ότι προέβη σε μηνυτήρια αναφορά στον Εισαγγελέα σύμφωνα με τα οριζόμενα σε κάποια υποτιθέμενη επιταγή του θεσμικού πλαισίου την οποία βεβαίως δεν προσδιόρισε. Τούτο καθώς τέτοια διάταξη όχι μόνο δεν υπάρχει, αλλά αντιθέτως τέτοια παρέμβαση της εκτελεστικής εξουσίας στην Εισαγγελική Αρχή απορρίπτεται από το ισχύον σύστημα του ΚΠΔ ως ασυμβίβαστη με την αμεροληψία της δικαιοσύνης. Συγκεκριμένα, το προϊσχύον άρθρο 30 παρ. 1 ΚΠΔ προέβλεπε το δικαίωμα αποκλειστικά του Υπουργού Δικαιοσύνης να παραγγέλλει στον εισαγγελέα πλημμελειοδικών τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για κάθε αξιόποινη πράξη. Η δυνατότητα αυτή καταργήθηκε με τη θέση σε ισχύ από 1.7.2019 του νέου ΚΠΔ (ν. 4620/2019). Η αιτιολογική έκθεση του νέου ΚΠΔ ρητά όρισε ότι η νέα διάταξη «απαλείφει τη δυνατότητα παραγγελίας προκαταρκτικής εξέτασης από τον Υπουργό Δικαιοσύνης, αφού η διαδικασία δίωξης και η διαχείρισή της οφείλει να παραμείνει ανεπηρέαστη στα χέρια αποκλειστικά δικαστικών προσώπων». Τούτο δεν πτόησε την κα Κεραμέως εν προκειμένω. Αξιοσημείωτο δε είναι ότι η προκαταρκτική εξέταση διετάχθη με μόνη την μηνυτήρια αναφορά της Υπουργού στο φάκελο, χωρίς δηλαδή να στηρίζεται σε ενδείξεις βασιζόμενες σε άλλα στοιχεία, αναφορές ή καταθέσεις.
Είναι πρόδηλο ότι η κυρία Κεραμέως δεν είχε καμία τέτοια αρμοδιότητα ή υποχρέωση, ούτε βέβαια θα μπορούσε να έχει παρανοήσει ζητήματα διαχρονικού δικαίου, αφού δεν διατελεί Υπουργός Δικαιοσύνης, αλλά προέβη στην πρωτοφανή κίνηση να ζητήσει με μηνυτήρια αναφορά ποινικές διώξεις σε βάρος φοιτητών για μια παράσταση διαμαρτυρίας των φοιτητικών συλλόγων, από καθαρή πολιτική σκοπιμότητα και έναν κάποιον, υπερβάλλοντα το θεσμικό της ρόλο, ζήλο.
3. «Τον κλειδώνουν μέσα για 4 ώρες»:
«Κλείδωμα» ουδέποτε συνέβη, ούτε το ισχυρίστηκε ποτέ κανείς, το δε αφήγημα περί «εγκλεισμού» καταρρέει αυτόθροα από μόνο το αδιαμφισβήτητο από κάθε εμπλεκόμενο γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της παράστασης διαμαρτυρίας στο γραφείο του κ. Κοσμήτορα, με την πόρτα ορθάνοιχτη όλη την ώρα, εισήλθαν και εξήλθαν και γενικώς μπαινόβγαιναν πλείστοι καθηγητές της Σχολής οι οποίοι συμμετείχαν στη συζήτηση με τους φοιτητές για τα ζητήματα συνδικαλιστικών ελευθεριών που αφορούσε η διαμαρτυρία των φοιτητικών συλλόγων.
4. «Του απαγόρευσαν να δει το κινητό του»:
Πρόκειται για μια εντελώς αναληθή αναφορά δια στόματος της Υπουργού, δημιουργικής κατασκευής ανύπαρκτων πράξεων για την οικοδόμηση μιας σκευωρίας, αφού αυτό ούτε συνέβη ούτε και θα ήταν δυνατό να υποστηριχθεί, αφού από την ίδια τη δικογραφία προκύπτει ότι ο κ. Κοσμήτορας, όχι απλά κατείχε το κινητό του κατά τη διάρκεια της παράστασης διαμαρτυρίας, αλλά το χρησιμοποιούσε και συχνά.
5. «Από 20-30 άτομα εκ των οποίων οι περισσότεροι εκτός. Όχι φοιτητές. Άσχετοι»:
Η Υπουργός, ερμηνεύοντας και όχι διαβάζοντας την ανακοίνωση της κοσμητείας ανέφερε ότι καταγγέλθηκε η παρουσία εξωσχολικών «μη φοιτητών», πράγμα επίσης αναληθές, αφού επίσης από τις καταθέσεις όλων των εμπλεκομένων επιβεβαιώνεται ότι παρόντες στην παράσταση διαμαρτυρία ήταν μόνο φοιτητές και φοιτήτριες.
6. Η Υπουργός ανέφερε ότι η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη δεν θα είναι επιεικής στη «βία» και την «ανομία».
Αντιπαρερχόμενοι την εξόχως και σκοπίμως κενή περιεχομένου λέξη «ανομία», που περισσότερο έχει την σημασία πολιτικού σλόγκαν, πρόκειται για μία ακόμη αναλήθεια, από τις πλέον σοβαρές που εκστόμισε η Υπουργός Παιδείας. Από τη δικογραφία, ως και τις καταθέσεις όλων ανεξαιρέτως, προκύπτει ότι ουδέποτε έλαβε χώρα η οποιαδήποτε πράξη βίας, ούτε και απειλής κατά εννόμου αγαθού, κατά την κινητοποίηση των φοιτητών και φοιτητριών.
Αν η πραγματικότητα δεν αρέσει στην κυρία Κεραμέως, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα, είναι το μοναδικό συμπέρασμα των απαντήσεων που παρέσχε η Υπουργός Παιδείας στις επίκαιρες ερωτήσεις τριών κομμάτων της αντιπολίτευσης στις 11-07-2022 για την πρωτοφανή υπόθεση προκαταρκτικής εξέτασης σε βάρος 8 φοιτητών και φοιτητριών του Πολυτεχνείου Κρήτης, μελών ΔΣ και Προέδρων Φοιτητικών Συλλόγων, κατόπιν πρωτοβουλίας της ίδιας της Υπουργού.
Με διαστρεβλώσεις, δημιουργικές αναγνώσεις και αναλήθειες που δεν στηρίζονται σε καμία απολύτως πράξη ή πραγματικότητα, επιχειρείται να συκοφαντηθεί ως «αρπαγή» μια ειρηνική παράσταση διαμαρτυρίας συνδικαλιστικών φορέων κατά τη διάρκεια της οποίας πλείστα μέλη ΔΕΠ, πέραν του Κοσμήτορα, εισήλθαν και εξήλθαν συμμετέχοντας στη συζήτηση, ο ίδιος χρησιμοποιούσε το τηλέφωνό του και διέτρεχε τον προσωπικό υπολογιστή (λάπτοπ) που είχε μπροστά του ανοιγμένο, οι δε φοιτητές και φοιτήτριες ανέμεναν πρώτα να ολοκληρωθεί εν εξελίξει διαδικασία εξέτασης διπλωματικής εργασίας εξ αποστάσεως, ενώ προσκάλεσαν τον Κοσμήτορα να πραγματοποιηθεί η συζήτηση σε εξωτερικό χώρο στο αίθριο της σχολής!
Αυτή η αναντίρρητη πραγματικότητα υπό καμία δύναμη δεν είναι δυνατόν να ιδώνεται ως σοβαρή διατάραξη λειτουργίας δημόσιας υπηρεσίας, και πολύ περισσότερο να χωρέσει στο πραγματικό ενός ποινικού κανόνα που συνεπάγεται την θέση προσώπου σε συνθήκες αποστέρησης της δυνατότητάς του να ζητήσει προστασία από τις αρχές με τη βία ή απειλή, που συνιστά το κακούργημα της αρπαγής και αφορά πράξεις ιδιαίτερης ποινικής απαξίας, όπως η απαγωγή για λύτρα ή η απαγωγή γυναικών προς έκδοση, και βρίσκεται βεβαίως πολύ μακριά από ο,τιδήποτε σχετίζεται με συνδικαλιστικές κινητοποιήσεις και την άσκηση της συνδικαλιστικής ελευθερίας.
Η επιλογή της Ν. Κεραμέως να είναι η μοναδική Υπουργός και δη Παιδείας που έχει επιδιώξει ποινικές διώξεις φοιτητών ενεργητικά, την έχει εγκλωβίσει στην ανάγκη να υπεραμυνθεί αυτής, αναπαράγοντας σειρά από συκοφαντίες για τους φοιτητές και τις φοιτητικές διαμαρτυρίες, δημιουργώντας απαράδεκτες συνδέσεις με άσχετα σημαινόμενα από το πολιτικό της λεξιλόγιο, όπως οι «βαριοπούλες», και με χρήση ενοχοποιητικών εκφράσεων («αρπάζονται», «τα μισά κόμματα του κοινοβουλίου ζητάνε να πάμε ενάντια στο νόμο» κ.ά.), που όχι μόνο εκθέτουν την απόλυτη γύμνια της ποινικής διερεύνησης σε βάρος των 8 φοιτητών, αλλά κάνοντας λόγο για «επίσημη εκδοχή των περιστατικών», εκτρέπονται σε βαθμό παραβίασης ακόμη του τεκμηρίου της αθωότητας και της ειδικής προστασίας που αυτό χαίρει όταν απειλείται από δημόσιες τοποθετήσεις κρατικών αξιωματούχων κατά τα οριζόμενα στην ενωσιακή (Οδηγία άρθρα 4 και 10 παρ. 1 της Οδηγίας 2016/343/ΕΕ) και ημεδαπή νομοθεσία (αρ. 7. 4596/2019).
Και μόνη η ευκολία με την οποία η Υπουργός Παιδείας δικαιολόγησε, με κάμποσους δικούς της χαρακτηρισμούς, που έτσι πρόχειρα μπορέσαμε να μετρήσουμε, την ζέση με την οποία επιδιώκει να διωχθούν για ανυπόστατες βαρύτατες κατηγορίες 8 φοιτητές και φοιτήτριες, είναι ενδεικτική των θεσμικών ορίων και δημοκρατικών εγγυήσεων που έχει υπερβεί μια κίνηση πολιτικού κυνισμού όπως η επίμαχη.
Ωστόσο, ο χώρος της δικαιοσύνης και πολύ περισσότερο οι ζωές νέων ανθρώπων, δεν είναι και ούτε πρέπει να καταστούν πεδίο πολιτικών σχεδιασμών».
